(1917-2011) Sürrealist ressam ve yazar. İngiltere, Lancashire’da tekstil fabrikatörü varlıklı bir aileye doğdu. Babası İngiliz, annesi İrlandalıydı. Asi bir çocuk olduğu için gönderildiği Katolik manastır okullarından atıldı, evde özel eğitim gördü. On dört yaşında Floransa’ya yatılı okula gönderildi, orada resim çalışmalarına başladı. Londra’da Chelsea School of Arts (1935) ve Ozenfant Academy of Fine Arts’ta (1936-1938) resim eğitimi aldı. 1937’de Londra’da sürrealist ressam Max Ernst’le tanıştı ve beraber Paris’e kaçtılar. Paris’te sürrealist çevrelerle tanışıp sergilerinde yer aldı. 1937’de Londra’da başladığı otoportresini (Self-Portrait: Inn of the Dawn Horse) 1938’de Paris’te tamamladı. İlk kitabı Korku Evi (La Maison de la peur) 1938’de Ernst’in illüstrasyonlarıyla yayımlandı. “Cemiyete Takdim Edilen Kız” (“La Debutante”) öyküsüyle André Breton’un Kara Mizah Antolojisi’nde (1940) yer aldı. Ernst’le 1940’a kadar Fransa’nın güneyinde bir köyde yaşadı. 1940’ta Ernst Nazilerce tutuklandı, bunalıma giren Carrington İspanya’ya gitti. Sinir bozukluğu nedeniyle Madrid’de akıl hastanesine kapatıldı, ilaçlarla ve şok tedavileriyle geçen bu sarsıcı dönemi Down Below (1944) kitabında anlattı. 1941’de hastaneden çıktıktan sonra Lizbon’daki Meksika konsolosluğuna sığınan Carrington Paris’ten tanıdığı şair ve diplomat Renato Leduc’le formalite evliliği yaparak New York’a gitti. Nazilerin elinden kaçan Ernst ise Peggy Gugenheim’ın yardımıyla New York’a gidip orada onunla evlendi. Birbirinden habersiz olan Carrington ve Ernst Lizbon’da karşılaşmış, New York’a giden aynı gemiye binmişti. 1942’de New York’tan hayatının sonuna kadar kalacağı Meksika’ya taşındı. Meksika’da resim yapmaya ve yazmaya devam etti, sürrealist ressam Remedios Varo’yla ve fotoğrafçı Kati Horn’la yakın arkadaş oldu, simya ve ezoterizmle, kadın mitleri ve anaerkil sembolizmle ilgilendi. 1946’da fotoğrafçı Robert Capa’nın yakın arkadaşı ve meslektaşı Chiki Weisz’la evlendi, ondan iki çocuğu oldu. 1960’lar ve 1970’lerde kadın hareketlerine katıldı. 1976’da fantastik romanı The Hearing Trumpet’ı yayımladı (Sırdaş Trompet, çev. Emre Erbatur, Everest, 2020). 1990’larda Meksiko’da meydanlarda sergilenen bronz heykeller yaptı. 2011’de doksan dört yaşında öldüğünde son sürrealist olarak anılıyordu. Üç dilde, İngilizce, Fransızca, İspanyolca yazan Carrington’ın öyküleri toplu olarak ilk kez doğumunun yüzüncü yıldönümünde, 2017’de yayımlandı.